Wat vooraf ging:
Zoals de meeste van jullie weten sta ik vanaf het begin van deze zwangerschap al extra onder controle.
Dit omdat Stijn natuurlijk met de 30 weken is geboren.
Ik heb uit voorzorg bij week 16 progesteron gekregen, dit is Medicatie die de kans op vroeggeboorte zou moeten verkleinen.
Ook hebben ze mijn baarmoedermond een aantal keer gemeten, deze moet tussen de 3 en 4 mm zitten.
Dit hebben ze bij week 16 en week 24 dus gedaan, toen was de lengte ook nog gewoon goed.
Bij de 27 weken begon ik heel veel last te krijgen van harde buiken. Hiervoor heb ik gebeld en ook langs geweest in het ziekenhuis, met de baby was alles goed alleen mijn baarmoedermond was wel in de tussentijd wat verkort.
Ik heb toen het advies gekregen om nog zo weinig mogelijk inspanning te leveren en te leven als een 80 jarige.
Op dat moment ben ik ook gestopt met werken in de hoop dat ons meisje nog een lange tijd zou blijven zitten.
Dinsdag 15-7 en woensdag 16-7:
Ik ben met Stijn opgestaan om 06:45 want ons meiske wou uit bed. Ik heb Stijn lekker wat melk en een crackertje gegeven en samen zijn we op de bank gaan liggen. Toen ik eenmaal rustig lag voelde ik ineens lichte krampen onder in mijn buik. Ik ben in de gaten gaan houden hoevaak deze kwamen en of het hetzelfde voelde als mijn begin weeën bij Stijn.
Maandag was ik nog op controle geweest in het ziekenhuis en alles was toen goed dus wilde ook niet te snel bellen..
Na een half uurtje op de bank en een aantal krampen verder ben ik toch maar wat dingen gaan ondernemen.
Stijn haar spulletjes verzamelen en mezelf even opgefrist en aangekleed.
Half 8 het ziekenhuis gebeld en verteld wat ik voelde. Ze wilde dat ik zo snel als mogelijk langs zou komen ivm mijn voorgeschiedenis.
Maar ik had Stijn nog thuis en moest daar nog even wat voor regelen. Na wat telefoontjes kon ze bij Joyce terecht. Stijn weg gebracht en op naar Uden.
Natuurlijk net op dat moment tank leeg dus ook nog even snel tanken. Ondertussen appte Mijke waarom ik had gebeld. Dus Mijke weer gebeld en uitgelegd en die bood toen aan om mee te gaan zodat ik niet alleen hoefde, super fijn!
Joep was op dat moment voor werk in Utrecht en zat in een vergadering.
Eenmaal in het ziekenhuis hebben ze meteen mijn urine gecheckt of ik geen blaasontsteking had en ben ik daarna aan de CTG gelegd.
Met de kleine ging het allemaal goed en van de krampen was niks te zien op beeld.
Net voordat ze een echo gingen maken was Joep gelukkig ook gearriveerd.
Eerst een echo van het kindje die goed was en daarna een inwendige echo om de baarmoedermond te meten. Deze bleek korter te zijn dan de laatste keer en was van 2,6 mm naar 2 mm gegaan. Uit voorzorg wilde ze me toch een nachtje houden maar ze waren er redelijk van overtuigd dat het niet door ging zetten.
Maar ik dacht alleen maar waarom heb ik dan die krampen..
Maar prima we wachten het af!
Mijke en Joep zijn hierna gegaan, Joep is voor de zekerheid vast wat dingetjes af gaan ronden op werk en wat dingen over gaan dragen voor het geval dat.
Want ja wij hadden al zoiets dit gaat geen dagen duren.
Einde van de middag is Joep teruggekomen met wat spullen voor de nacht.
Toen waren de krampen wel al verergert ten opzichte van de ochtend.
Dit hebben we ook aangegeven en hebben ze me toch weer aan de CTG gelegd en echo gedaan.
Alles was nog hetzelfde gebleven dus het zag er niet naar uit dat het toch door zou zetten..
Ons gevoel was daar toch anders over, het voelde allemaal precies hetzelfde als bij Stijn.
Rond half 10 savonds weer aan de bel getrokken dat de pijn echt heftiger werd. Weer aan de CTG en weer een echo en ook deze was weer hetzelfde gebleven. Wel gingen ze navraag doen of ik pijnstilling kon krijgen om iniedergeval een goede nachtrust te hebben want dat ging hem anders niet worden met die pijn.
Ondertussen had ik error in mijn hoofd, hoe kan ik zo'n pijn hebben maar gebeurt er niks?!?
Om 22:30 heb ik een spuitje met pijnstilling gekregen en is Joep naar huis gegaan. Stijn hadden we uit voorzorg al bij ons pap en mam gelaten en lag daar lekker in bed.
Na een half uurtje ongeveer nam de pijn af en ben ik gaan proberen te slapen. Ik denk dat ik uiteindelijk een half uur tot uur heb geslapen toen ik weer wakker werd van de krampen. Ze waren nog niet zo heftig als voor de pijnstilling maar begonnen wel weer toe te nemen. Toch maar op de bel drukken zodat ze even komen kijken. De verpleegkundigen vroeg of alles goed ging dus ik uitgelegd dat ik weer meer pijn kreeg, toen heeft ze besloten om iniedergeval paracetamol te geven in de hoop dat dit wat zou doen en ik nog eventjes kon slapen.
Een half uurtje na de paracetamol nam het niks af maar werd het eerder erger.
De verpleegkundigen weer geroepen en die heeft me aan de CTG gelegd. Een tijdje later kwam ze terug met een andere verpleegkundigen en echo apparatuur. Ze hebben naar de baby gekeken en daarna gevoeld of de bevalling dan toch aan de gang was, en jahoor ik had 1 cm ontsluiting. Ze hadden tijdens te CTG al gezien dat de hartslag van Daantje daalde bij de weeën. Dus Joep opgebeld dat hij naar het ziekenhuis moest komen.
Toen ging alles ineens heel snel!
Na 5 a 10 minuten kwam de gynaecoloog binnen en die vertelde mij dat ze de OK klaar gingen maken voor de keizersnede.
De paniek sloeg wel een beetje toe aangezien Joep er nog niet was.
Ik ben naar de OK gereden en daar heb ik een ruggenprik gegeven, toen ik eenmaal op de operatietafel lag kwam Joep gelukkig binnen. Oké nu gaat het dan dus echt gebeuren en worden we voor de 2e keer papa en mama van weer een wondertje.
Dit keer duurde het een stukje langer omdat ze door al die littekens heen moesten komen van de vorige keizersnede. Om 04:22 was ze dan daar ons meisje Daantje! Ze begon meteen te plassen en te huilen wat heel fijn was, ze maakte het dus naar omstandigheden goed. Ze is natuurlijk meteen overgedragen aan de kinderarts maar ik heb haar nog wel eventjes mogen bewonderen. Joep is met Daantje mee gegaan naar de afdeling en ondertussen zijn ze mij weer dicht gaan maken.
Toen dit klaar was moest ik nog eventjes naar een andere kamer waar ik een ijsje heb gekregen. Gelukkig mocht ik snel naar Joep en Daantje toe. Ik kreeg onderweg wel te horen dat Daantje naar Veldhoven moest vanwegen haar longetjes en omdat we geen longrijpers hadden gekregen. Ze hadden voor mij ook meteen een plekje geregeld zodat we wel bii elkaar kunnen blijven.
Ik kwam aan op de afdeling en daar zag ik ze weer, ze is bij mij neergelegd en heb met haar kunnen knuffelen tot de ambulance er was.
Even afscheid genomen van Daantje want ik zou met een andere ambulance gebracht worden.
Joep is naar huis gegaan om spullen te gaan halen en Stijn nog eventjes te zien. Ik ben naar mijn kamer terug gebracht, en hier hebben ze me even gewassen en gezorgd voor een ontbijtje. Mijn ontbijt was uiteraard een beschuit met muisjes 😊
Om half 8 zou ik opgehaald worden door de ambulance dus in de tussentijd al wat mensen laten weten dat we trotse ouders waren geworden van Daantje.
Rond kwart voor 8 lag ik in de ambulance eenmaal in Veldhoven ben ik eventjes naar mijn kamer gebracht en hebben ze even wat controles gedaan. Daarna ben ik meteen naar Daantje gebracht om weer lekker te knuffelen. Ondertussen was Joep er ook weer en hebben we even heerlijk bij elkaar kunnen zijn 🥰 Na het knuffelen zijn we even gaan lunchen en rusten. Rond half 3 waren ons pap en mam hier met Stijn.
Helemaal blij onze meid weer te zien want die mis ik ook meteen 😊 Joep Stijn en Ik zijn eerst met 3e naar Daantje gegaan. Stijn die vond het allemaal wel interessant, baby baby , baby slapen , baby huilen. Maar ik denk dat ze nog geen idee heeft dat de baby die daar in couveuse lag nu ook bij ons gezinnetje hoort.
Ons pap en mam hebben Daantje daarna natuurlijk ook mogen bewonderen.
Daarna nog even geknuffeld met Stijn en toen helaas weer afscheid genomen..
'S avonds zijn de ouders van Joep gekomen, die waren net 2 dagen op vakantie en toen konden ze weer terug 🫢
Joep is met hun even naar Daantje geweest en daarna zijn Joep en ik samen naar Daantje gegaan.
Ze lag zo lekker rustig dus we hebben alleen onze hand op haar gelegd en verder lekker laten liggen. Na een kwartiertje kwam de verzorgster van Daantje binnen en die vertelde dat Daantje het heel goed doet. Ook had ze het erover dat ze de Cpap vanacht waarschijnlijk zouden afbouwen van 7 naar 6. Een Cpap is een kapje over het neusje die ervoor zorgt dat de longetjes een beetje open geblazen worden waardoor het ademen wat minder moeite kost. Dus dat is alweer goed nieuws. En nu is het tijd om te gaan rusten/slapen want dat hebben we afgelopen nacht beide niet echt gedaan.
Donderdag 17-7:
Na een goede nachtrust een controle en ontbijtje ben ik naar Daantje gegaan.
Daantje is lekker bij mij neergelegd om te knuffelen. Ik constateerde dat de cpap nog niet was afgebouwd. Vrij snel kwamen de dokters binnen die elke dag een ronde maken en dingen bespreken over de baby's op de NICU afdeling.
Hierbij werd dus besloten de cpap inderdaad een stapje af te bouwen.
Dat is natuurlijk top.
Ze zijn nogsteeds erg tevreden over haar er zijn weinig bijzonderheden.
Wel heeft Daantje een aantal blauwe plekjes en houden ze haar even extra in de gaten of ze binnenkort toch eventjes onder de blauwe lamp moet. Tot nog toe is hier geen sprake van.
Ook checken ze haar hoofdje later vandaag eventjes omdat deze wat langer is aan de achterkant, wat vreemd is aangezien ze in stuit lag en met een keizersnede is gehaald.
Maar ze verwachten niet dat dit verder iets zal betekenen en waarschijnlijk ook gewoon bij zal trekken.
Joep Stijn en Ik gaan later vandaag naar een hotel in de buurt zodat we lekker dichtbij Daantje kunnen zijn. Het ronald mcdonald huis zit op dit moment helemaal vol en hun hebben dus voor ons dat hotel geregeld maar zodra er plek komt gaan we naar het ronald mcdonald huis.
Vrijdag 18-7:
Na een nogal hectische dag van verhuizing naar een hotel en Stijn weer bij ons, hebben we een goede nacht gehad. Super blij dat we weer compleet zijn!
Deze ochtend hebben we op ons kamertje gegeten en lekker opgefrist zodat we fris en fruitig weer naar Daantje konden gaan.
Stijn heeft deze ochtend ook voor het eerst Daantje echt aangeraakt ❤️
Het voelt zo goed om lekker met z'n 4e bij elkaar te zijn. Daantje is verzorgd door de verpleegkundige en Joep samen, daarna is ze bij mij gelegd om te buidelen.
Op het begin is ze wat overprikkeld maar ze vind het als ze dan eenmaal lekker ligt ook wel weer prima!
We hebben even met z'n 4e op het bed gelegen/gezeten. Joep is daarna met Stijn even rond gaan sjouwen want ze houd het niet zo lang vol op de kamer van Daantje haha.
Ondertussen heb ik Daantje wat melk mogen geven.
De kraamzorg is nog eventjes langs geweest om bij mij even wat checks te doen maar dat was allemaal gewoon goed.
De artsen komen elke ochtend langs om het plan van de dag te bespreken over Daantje. Hieruit kwam eigenlijk weer dat ze super tevreden zijn, de voeding wordt opgebouwd en het infuus afgebouwd. De cpap staat nu nog op 6 maar ze gaan de komende uren/dagen kijken of deze er vanaf kan. Tijdens de verzorging houd ze het al prima zelf even vol zonder cpap maar ze laat wel zien dat ze het na een tijdje toch nog wel nodig heeft.
Ze hebben naar haar hoofdje gekeken maar dat is verder gewoon goed.
Na het knuffelen met mij hebben we Daantje bij Joep neergelegd, dit is voor Joep ook de eerste keer knuffelen met Daantje.
Maar ze vind het ook bij papa heel fijn 🥰
Vrijdag 18-7 zaterdag 19-7:
Vrijdagavond ben ik met mama nog naar Daantje gegaan, we kwamen binnen en ik zag dat de cpap af was!
We kregen te horen dat het was om te proberen maar dat de cpap waarschijnlijk niet terug zou komen maar in plaats daarvan het "brilletje" mocht het nodig zijn.
Het brilletje zijn 2 sprietjes in haar neusje die zoals de cpap ervoor zorgen dat het ademen wat makkelijker wordt.
Vanmorgen kwamen we aan bij Daantje en ze had inderdaad het brilletje. Er werdt ons verteld dat dit heel goed gaat en dat ze misschien aan wat cafeïne genoeg heeft. Dat betekend dat misschien vandaag of morgen dat brilletje weg mag!
Ze geven dan nog wel cafeïne omdat ze af en toe nog wat oppervlakkig ademt.
Als het brilletje af kan mag Daantje gewoon naar Uden.
We hopen dus morgen of maandag naar Uden te gaan.
Nadat we bij Daantje zijn geweest en ik heb geknuffeld zijn we terug gegaan naar het hotel.
Stijn daar op bed gelegd maar niet over na gedacht dat we uit moesten checken 🤭 we zouden over moeten naar een ander hotel. We zijn daar hals over kop naartoe gereden maar eenmaal daar aangekomen bleek dit ook gewoon bijna een kwartier rijden zijn naar het ziekenhuis.
Daar hebben we besloten om naar huis te gaan en vanaf thuis op en neer te rijden.
Dus we hopen dat het zo goed blijft gaan met Daantje en dat we niet te vaak meer naar Veldhoven hoeven en dus snel naar Uden kunnen.
Vanavond gaan Joep en Ik weer naar Daantje toe om lekker te knuffelen.
Zondag 20-7:
Met Daantje gaat het nogsteeds heel goed.
Vanmorgen kreeg ik te horen dat het plan nog niet duidelijk was voor de dag aangezien de artsen nog niet langs geweest waren. Ze vertelde wel dat ze voor wou stellen om de flow verder af te bouwen (het "brilletje")
Ze heeft vanmorgen bloed geprikt bij Daantje omdat ze wat geel zag. Het kan zijn dat ze daar nog een keer voor onder de blauwe lamp moet maar dat was voor nu nog niet nodig.
Vanavond zijn we weer bij Daantje geweest en toen kreeg Joep te horen dat de flow inderdaad verder omlaag was gezet. Omdat deze nu nog lager staat en er misschien wel snel vanaf kan, gaan ze morgen met Uden overleggen of ze al die kant op mag. Dit zou natuurlijk echt super fijn zijn! Dus wij gaan duimen dat Daantje morgen een stapje dichter bij huis mag komen 🥰
Maandag 21-7:
We zijn net weer bij Daantje geweest, ik ben weer gaan knuffelen en Joep en Stijn zijn weer gaan spelen.
Na het knuffelen kwamen de artsen langs.
Daantje weegt nu 1875 gram! Ze hebben een aantal keer gewogen omdat ze het bijna niet konden geloven maar het was toch echt zo.
De flow is afgebouwd naar de allerlaagste stand, hiermee zou ze ook naar Uden mogen.
Ze gaan vanmiddag bellen of Daantje morgen naar Uden overgeplaatst mag worden. Vandaag willen ze dit nog even laten aangezien ze nu nog een deel voedingsstoffen via het infuus krijgt. Ze gaan vandaag haar voeding via sonde ophogen zodat het infuus er vandaag uit kan, dit maakt het voor het overplaatsen ook een stukje makkelijker.
Vanavond als we terug zijn krijgen we als goed is te horen hoe en wat precies. Ik mag dan iniedergeval met Daantje mee in de ambulance als ze overgeplaatst wordt.
Dinsdag 22-7:
Yesss goed nieuws, Daantje gaat om 12:15 naar Uden 😍😍
Gisteravond was het infuus er al uit. Deze was losgeraakt en toen hebben ze besloten om geen nieuwe meer te plaatsen aangezien ze deze vandaag toch eruit wouden halen. Ze is nu ook een heel klein beetje afgevallen, waarschijnlijk omdat ze de voeding nog verder op moeten bouwen met de sonde.
Dinsdag 22-7:
We zijn aangekomen in Uden!
De reis is goed gegaan maar eenmaal in de couveuse in Uden heeft ze het even niet meer naar haar zin. Toen hebben we besloten om Daantje bij mij te leggen om weer lekker rustig te worden. Dit hielp gelukkig, daarna hebben we haar rustig terug gelegd. Nog even melk gegeven en ze lag ondertussen heel rustig.
We hebben trouwens vandaag ook eindelijk te horen gekregen hoe lang ze is haha, ze is nu 40 cm.
Woensdag 23-7:
Vanmorgen toen we bij Daantje kwamen lag er een brief voor papa en mama van Daantje.
In deze brief stond hoe goed ze het had gedaan en dat ze een hele rustige nacht heeft gehad. Er stond ook dat ze hoopte dat de flow uit haar neusje mocht want dit vond ze niet zo fijn.
Ook stond er dat ze haar temperatuur al redelijk goed kan reguleren.
De verpleegkundige die deze dag voor Daantje zorgt vertelde dat ze de flow er al uit had gehaald en dat dit tot nog toe goed ging! Super fijn nu heeft ze alleen nog de sonde in het gezichtje maar verder kunnen we haar gezichtje eindelijk goed bewonderen.
Ze spuugt nog wel wat dus ze wachten nog heel even met overstappen naar 8 voedingen, nu krijgt ze er nog eventjes 12.
Ze gaan in de loop van de dagen ook kijken of de couveuse nog verder afgebouwd moet worden of dat ze misschien toch al redelijk snel in een wiegje kan.
Dus we zijn super trots want ze doet het gewoon kei goed!
Wij hebben nu Daantje in Uden ligt ook eindelijk een beetje ritme. In de ochtend gaan we lekker met 3e heen en na een tijdje gaat Joep met Stijn naar huis en blijf ik nog lekker knuffelen. Rond de middag ga ik ook naar huis zodat we ook wat tijd met 3e door kunnen brengen. Na het eten gaan Joep en ik weer naar Uden en wordt Stijn lekker door opa en oma in bed gelegd. Hopelijk blijkt dit het goede ritme te zijn en kunnen we dit voortzetten tot ons meisje lekker mee naar huis mag 🥰
Vrijdag 25-7:
Er is weinig veranderd bij Daantje, oftewel dat is een goed teken!
Het enige wat veranderd is is dat ze van 12 naar 8 voedingen is gegaan. Ze spuugde best wel veel maar ze laten nu de voeding in een uurtje inlopen. We merken dat dit een stuk beter gaat en verwachten dat het over een aantal dagen wel weer in een kortere tijd kan. Haar maagje was nog niet zoveel voeding gewend omdat ze eerst ook nog voeding via infuus kreeg.
Vanaf zondag mag ze uit de couveuse en mag ze met kleertjes in een wiegje 🥰
Ze zou het wat gewicht betreft nu al mogen maar het protocol is dat ze ook minimaal 34 weken moeten zijn. We hebben het vandaag ook over het verloop gehad en wat de vereisten zijn om naar huis te mogen.
Daantje krijgt nu nog cafeïne en ze kijken per dag of dit afgebouwd kan worden, ze moet hier ook vanaf zijn voor ze van de monitor kan.
Om van de monitor af te mogen mag ze ook 48 uur lang geen dipjes hebben en moet ze minimaal 35 weken zijn. Dipjes heeft ze gelukkig al niet zo veel. Verder gaan we heel rustig aan af en toe proberen of ze wat uit de fles wil drinken. Dit hoeft ze nog niet te kunnen maar ze pakt haar fiep al zo goed dat ze het misschien wel al wil. Vanaf volgende week zullen we ook af en toe de fysio en logopedie zien. De logopedist gaat dan ook meekijken met het drinken uit de fles. Ze hoeft trouwens ook nog niet volledig zelfstandig te drinken om mee naar huis te mogen. Ze mag met sonde naar huis maar dan moet ze wel al een deel uit de fles kunnen drinken.
Voor nu is het dus gewoon afwachten hoe snel ze al deze stapjes gaat zetten maar alles op haar eigen tempo 😊
Maandag 28-7:
Helaas vandaag minder goed nieuws..
Gisteren leek alles heel goed te gaan en hebben we Daantje kleertjes aangedaan en overgeplaatst van couveuse naar wiegje.
Gisteren middag waren ze tot de ontdekking gekomen dat ze plekjes bij haar liezen had, ze dachten dat dit smetplekjes waren. Dit heeft ze ons gisterenavond laten zien en hoe we dit het beste konden behandelen. Ze vertelde ons ook dat ze smiddags heel erg aan het huilen was en dat ze een uur heeft gebuideld met Daantje. Ze vroeg of het ons lukte om misschien nog iets meer te komen om te buidelen omdat ze merkte dat ze daar heel rustig van wordt. Dus we zijn even gaan bedenken hoe we onze planning dan in gaan delen.
Vanmorgen ben ik Stijn naar oma gaan brengen zodat we vandaag iniedergeval lang met z'n 2e naar Daantje zouden kunnen.
Toen we in de auto zaten onderweg naar Uden werd ik gebeld door het ziekenhuis.
Er werd verteld dat Daantje vanacht is verplaats van haar eigen kamer naar de couveuse afdeling. Ze blijkt het stafylokok bacterie te hebben. Hierdoor laten er stukken vel los, het zijn eigenlijk een soort van blaren. Ze hebben haar dus op de couveuseafdeling gelegd zodat ze haar goed in de gaten konden houden. Ze heeft vanmorgen om 06:00 de eerste antibiotica gehad en krijgt dit nu 4x op een dag. Het gaat waarschijnlijk nog wel even wat erger worden met het loslaten van het vel maar als goed is over 24 tot 48 uur gaat dit ook afnemen en moet het stabiel worden. Dan moet haar huidje natuurlijk nog wel gaan genezen. Gelukkig is ze er verder niet ziek van maar zal ze wel ongetwijfeld pijn hebben 😢 ze krijgt wel paracetamol tegen de pijn en als ze meer pijn krijgt gaan ze kijken wat ze dan gaat krijgen. Ze ligt nu lekker bij mij en is gelukkig rustig. Het is wel heel zielig en niet prettig om te zien dus hopelijk knapt ze snel op..
Ze ligt nu dus wel weer in de couveuse en heeft geen kleertjes meer aan want alle wrijving op haar huidje kan meer plekken veroorzaken.
Dinsdag 29-7:
gisteravond zijn de plekjes waar het vel heeft losgelaten helaas wel wat erger geworden. We merken ook de pijn als de paracetamol uit aan het werken is, ze is dan ontroostbaar.. dit is wel echt hartverscheurend om te zien/horen 😢
Joep en ik hebben besloten dat ik in het ziekenhuis blijf aangezien de bij mij het rustigste is. Ze heeft dan ook van een uurtje of 10 in de ochtend tot half 10 savonds op de borst gelegen. Daarna hebben we haar in de couveuse gelegd en gelukkig is ze hier een lange tijd rustig gebleven. Ze heeft wel tussendoor af en toe een klein huiltje laten horen maar was dan wel ook weer goed te troosten.
Vanaf een uur of 4 vanacht werd ze wat onrustiger, het was toen gelukkig wel weer tijd voor paracetamol en voeding. Maar hierna bleef ze nog wat onrustig dus toen besloten om haar weer bij mij te leggen in de hoop dat ze dan weer een tijd lekker rustig zou zijn.
En dat was zo ze heeft tot half 9 bij mij gelegen en toen werd het voor mij ook tijd om mijn benen te strekken. We hebben haar terug in de couveuse gelegd en zagen dat het gelukkig stabiel is gebleven! Dus geen plekjes er bij en ook niet groter geworden, dus dat is een grote opluchting. De antibiotica lijkt dus zijn werk te doen. Voor vandaag hebben ze alleen de voeding wat opgehoogd en verder laten ze alles even hetzelfde zodat ze zo min mogelijk prikkels heeft. Nu hopen dat haar huidje snel herstelt.
Woensdag 30-7
We zijn weer lekker bij Daantje.
Ze heeft een goede rustige nacht gehad, alleen tijdens het verschonen heeft ze van zich laten horen maar dat is begrijpelijk. Verder zien we dat de antibiotica goed zijn werk doet. Haar huidje is alweer een stuk rustiger ten opzichte van gisteren. Zelf licht ze ook veel meer ontspannen en zie je gewoon dat ze minder pijn heeft. Dit is wel echt een opluchting!
Nu hopen dat het allemaal snel geneest en ze weer een zacht gaaf huidje krijgt 😊
Donderdag 31-7:
Wow wat gaat het snel dat herstel! Het huidje van Daantje ziet er al zo veel beter uit.
Ze heeft sinds vanacht 01:00 geen pijnstilling meer gehad omdat ze zo rustig lag te slapen. We hebben haar net verschoond en bij Joep gelegd en ze lijkt ook echt helemaal geen pijn meer te hebben godzijdank.
Ze is op het moment ook erg wakker en flink aan het tutten. Ze draait regelmatig haar hoofdje om en kijkt een beetje rond. Zo wakker en beweeglijk hebben we haar nog maar weinig gezien. Gisteren is ze trouwens nog gewogen en ze zit nu op de 2 kilo! Dus ze groeit ook mooi door. De voeding lieten ze inlopen in een uur omdat ze regelmatig spuugde maar dit gaat nu al een hele tijd goed dus gaan ze nu rustig afbouwen. We gaan ook wanneer ze wakker genoeg is rustig aan oefenen met flesje drinken. Dit hebben we allemaal een beetje uitgesteld omdat ze zoveel pijn had, maar nu durven we dat wel weer aan.
Zondag 03-8:
Er zijn weer stapjes vooruit gezet!
Daantje heeft de afgelopen tijd 2x 5cc zelf gedronken maar eergister heeft ze voor het eerst al een keer 10cc gedronken 👏🏻
Ze is van 8 voedingen van 40 naar 7 voedingen van 45 gegaan. Deze kreeg ze eerst in een uur, donderdag avond in 3 kwartier en nu nog maar in een half uur! En dat lijkt goed te gaan ze heeft tot nu toe nog niet gespuugd. Toch fijn om te zien dat ze zo snel toch alweer stapjes vooruit zet. Dit hadden we maandag absoluut niet verwacht. Vanmorgen hebben we haar gewogen en ze weegt nu 2145 gram. Ze is ook verplaatst naar een andere kamer, ze ligt nu in haar eentje op een zaaltje. De privékamers zaten vol en ze hadden plek nodig voor een kraamvrouw met haar baby dus vroegen ze of wij dat erg vonden, aangezien wij niet blijven slapen vinden wij dat natuurlijk geen probleem. Als ik die kraamvrouw zou zijn zou ik het ook fijn vinden een eigen kamer te hebben.
Daantje zou ondertussen ook weer terug mogen in het wiegje maar ze laten het aan ons over wanneer we dat willen. Ze heeft nu nog veel losse velletjes en haar huidje is nog aan het herstellen dus dit stellen we sowieso uit naar na het weekend. Verder zullen we vandaag waarschijnlijk te horen krijgen of ze van de monitor af mag. Als dat is heeft ze alleen nog de sonde en verder helemaal geen kabeltjes enzo meer. Dan zijn ook de belangrijkste stappen gezet om naar huis te mogen dus dan is het vooral nog oefenen met het flesje drinken. En als haar huidje is hersteld gaan we haar ook lekker een keertje in bad doen.
Maar wanneer ze precies naar huis mag dat is nog eventjes afwachten, de tijd zal het leren 😊
Wel hopen we stiekem dat ze 08-08 naar huis mag want die dag zijn wij getrouwd en is Stijn ook mee naar huis gegaan 2 jaar geleden, dan wordt het een 3 dubbele speciale dag 🥰
Maandag 04-8:
Vanmorgen hebben we Daantje voor het eerst gewassen buiten de couveuse.
Lekker onder een warmte lamp met washandjes voorzichtig gewassen zodat we er geen velletjes vanaf wrijven.
Daarna hebben we haar bij mij gelegd.
De fysio is even langsgekomen om te horen hoe het gaat en die komen donderdag eventjes meekijken met het verzorgen. Daantje heeft vanmorgen om 07:00 20cc zelf gedronken 👏🏻 om 10:00 heb ik haar melk geheveld met de sonde inplaats van met de pomp, dit is ook goed gegaan. En de laatste stap die vandaag is gemaakt is dat ze van de monitor af is!
Woensdag gaan we haar weer in een bedje leggen, dit doen we nu nog niet zodat haar huidje nog 2 dagen langer kan herstellen. Het ziet er echt al stukken beter uit maar ze heeft nu nog losse velletjes hangen. Nu is het alleen nog meer oefenen met het flesje zodat de sonde over een tijdje ook weg kan 😊
Dinsdag 05-8:
Woehoeeee wij hebben heel goed nieuws!!
De arts is vanmorgen langs geweest en vertelde dat Daantje het super doet en dat ook het drinken ineens hard vooruit gaat. Dus dat er een plan gemaakt kan worden voor het mee naar huis gaan. Ze vroeg wat wij fijn vinden, of liever nog een weekje hier zodat ze misschien zonder sonde naar huis kan of al wat eerder naar huis en dan als het nodig is met sonde. Dus ik vertelde dat we dan liever eerder naar huis gaan met Daantje en dan met sonde.
Dus ze vroeg eigenlijk wanneer we dan fijn vonden dus ik vertelde dat wij vrijdag 2 jaar getrouwd zijn en dat Stijn toen ook mee naar huis mocht dus dat we dat wel heel speciaal zouden vinden als ze dan mee mag. En ze zei: nou dat gaan we dat gewoon regelen! 😍😍😍
Dus het is bijna zo ver, Daantje gaat vrijdag lekker mee naar huis ❤️
Of er moet natuurlijk nog wat geks gebeuren maar daar gaan we niet vanuit!
Donderdag 07-8:
Laatste update voor ze mee naar huis gaat!!
Gisteren is Daantje nog gewogen en gemeten ze zit nu op 2310 gram en 46 cm lang. Ze groeit dus goed ondanks dat ze pas die bacterie heeft gehad 👏🏻
Vandaag heb ik haar verzorgd met de fysio er bij en die was heel tevreden dus we hoeven niet te starten met fysio thuis tenzij we dit zelf graag willen.
Daarna is er bloedgeprikt om haar ijzer te checken als deze te laag is kan het zijn dat we thuis nog ijzerdrankje moeten geven.
Na het bloedprikken is ook de logopedie nog geweest om mee te kijken met het drinken uit de fles. Dit doet ze opzich netjes alleen vergeet ze zelf pauze te nemen tussendoor dus dan moeten wij af en toe een kleine pauze in lassen zodat ze zich niet verslikt. Straks ga ik haar nog eventjes in bad doen zodat ze morgen lekker fris mee naar huis kan 😍😍
Zondag 10-8:
Zoals jullie weten is Daantje sinds vrijdag lekker thuis.
Ze doet het hartstikke goed!
Thuis heeft ze nu een aantal keer wat uit haar flesje gedronken, wel wat minder dan in het ziekenhuis maar dat is niet erg. We blijven goed oefenen met drinken en dan kan het dalijk best ineens snel gaan. De rest van de voeding geven we nu gewoon nog door de sonde.
Wat betreft haar temperatuur blijft ze stabiel. Wel is het af en toe een beetje zoeken, Dekentje meer dekentje minder wel of geen kruik. Maar ik moet zeggen dat dat vandaag al weer wat makkelijker in te schatten is. De eerste nacht heeft ze heel goed geslapen alleen ben ik zelf veel wakker geweest omdat ik weer heel erg moest wennen. Gisteren nacht is ze wel een tijdje onrustig geweest. Ik denk alleen wel dat ik weet hoe dat kwam want vanmorgen toen ik haar uit bedje pakte begon ze flink te poepen dus waarschijnlijk heeft dit gewoon dwars gezeten.
Stijn is ook al aardig gewend aan het feit dat Daantje er nu echt bij hoort en bij ons blijft. Ze gaat regelmatig even kijken of even een aai over haar bolletje geven, super lieve grote zus is ze!
Guus heeft Daantje vanaf het moment dat ze thuis kwam geaccepteerd en kijkt er nog niet naar op of om. Dit zal wel veranderen als ze wat groter wordt en net zoals stijn boven op 'm gaat zitten haha.
Morgen gaat Joep werken en is Stijn naar opa en oma, dan is het ons eerste dagje met z'n 2e eens kijken hoe dat dan weer gaat maar dat gaat vast goedkomen!
Het is dus allemaal nog wel een beetje zoeken en wennen maar nu de 2e volle dag gaat dat al wat beter dus elke dag wordt het weer wat makkelijker 😊
Maak jouw eigen website met JouwWeb